อ้ายบล็อกน้องในวันนั้น วันที่เฮานั้นเลิกกัน
สิขอโทษยังบ่ทันเลย คำร่ำลายังบ่มี บ่มีคำว่าโชคดี
พิมพ์ว่าจบส่ำนี้กะบล็อกเลย พิมพ์ว่าจบส่ำนี้กะบล็อกเลย
นี้ก็ผ่านไป 10 กว่าปี อ้ายสิบล็อกจนตายพุ้นตี้
ให้คนผิดคนนี้ได้ขอโทษแหน่
น้องถืกอ้ายบล็อกตลอดชีวิต บ่มีสิทธิ์ฮอดสิไปส่อง
ทุกช่องทางที่มีน้อง ถืกอ้ายบล็อกบ่ให้เห็นหยัง
ปลดบล็อกแหน่จักมื้อกะได้ อยากพิมพ์ค้างไว้ให้อ่านจักอย่าง
บ่กี่คำอยากเว้าสู้ฟัง ว่าน้องขอโทษ
ย่านน้องทักไปยามเหงา เฮ็ดให้อ้ายผิดกับเขา
เหตุผลนี้บ้ออ้ายระแวง
ขอโทษเด้อที่ห่วงใย ขอโทษที่ลืมบ่ได้
ขอโทษเด้อที่น้องฮักแฮง
นี้ก็ผ่านไป 10 กว่าปี อ้ายสิบล็อกจนตายพุ้นตี้
ให้คนผิดคนนี้ได้ขอโทษแหน่
น้องถืกอ้ายบล็อกตลอดชีวิต บ่มีสิทธิ์ฮอดสิไปส่อง
ทุกช่องทางที่มีน้อง ถืกอ้ายบล็อกบ่ให้เห็นหยัง
ปลดบล็อกแหน่จักมื้อกะได้ อยากพิมพ์ค้างไว้ให้อ่านจักอย่าง
บ่กี่คำอยากเว้าสู้ฟัง ว่าน้องขอโทษ
น้องถืกอ้ายบล็อกตลอดชีวิต บ่มีสิทธิ์ฮอดสิไปส่อง
ทุกช่องทางที่มีน้อง ถืกอ้ายบล็อกบ่ให้เห็นหยัง
ปลดบล็อกแหน่จักมื้อกะได้ อยากพิมพ์ค้างไว้ให้อ่านจักอย่าง
บ่กี่คำอยากเว้าสู้ฟัง ว่าน้องขอโทษ
น้องถืกอ้ายบล็อกตลอดชีวิต บ่มีสิทธิ์ฮอดสิไปส่อง
ทุกช่องทางที่มีน้อง ถืกอ้ายบล็อกบ่ให้เห็นหยัง
ปลดบล็อกแหน่จักมื้อกะได้ อยากพิมพ์ค้างไว้ให้อ่านจักอย่าง
บ่กี่คำอยากเว้าสู้ฟัง ว่าน้องขอโทษ
บ่กี่คำอยากเว้าสู้ฟัง ว่ายังฮักอ้ายอยู่